World War Two Today

Hoe verder de Tweede Wereldoorlog achter ons ligt, des te intenser hij lijkt te worden beleefd.

Fotograaf Roger Cremers probeerde te achterhalen welke de rol die erfenis speelt in ons dagelijks leven. Acht jaar lang trok hij door Europa om de herinneringscultuur te verkennen. Hij documenteerde plaatsen van herdenking, archeologische opgravingen, en aan de oorlog gerelateerde evenementen.

‘De herinneringscultuur maakt van ons toeristen, tragische toeristen, omdat wij ons dingen moeten herinneren die wij nooit gezien hebben,’ schrijft Arnon Grunberg in zijn begeleidende essay.

Met enkele van deze foto’s won Roger Cremers een eerste prijs van World Press Photo in 2009.

In heel Europa zijn jongere generaties op zoek naar nieuwe manieren om de Tweede Wereldoorlog levend te houden. Door deze nieuwe herdenkingsvormen vervagen de grenzen tussen herdenking en herinnering, en worden beide steeds meer gedreven door de hang naar persoonlijke ervaringen.

Voor dit project fotografeerde Roger Cremers: re-enactments, groepstoerisme naar voormalige concentratiekampen, opgravingen naar slachtoffers van de slag om Stalingrad en herdenkingen van veteranen. Zijn foto’s veroorzaakten een golf van verontrusting, zowel nationaal als internationaal.

Een deel van de foto’s was te zien in de prestigieuze Palazzo Strozzi in Florence, Italië. The Sunday Times Magazine prees de manier waarop Cremers de ‘soms lastige aanwezigheid‘ van de toeristen in Auschwitz had weten vast te leggen. Hij ontving een eerste prijs van de World Press Photo 2009. Voor zijn fotoserie Streets after Bataclan, over de terreuraanslagen in Parijs in november 2015, kreeg hij een Zilveren Camera 2015 (3e prijs).